کودکی آغاز می کنم

یکی از رویایی ترین دوران زندگی ام کودکیم بوده،
کودکی ای فوق العاده، با انواع تجربه ها و حس های رنگ به رنگ
کودکی ای که هیچ موقع دقت نکرده بودم که در اثر یه واقعه به کلی رهایش کرده ام؛
هیچ موقع دقت نکرده بودم که اون واقعه توی اون دوران چقدر بر من تاثیر گذاشته بوده و باعث شده بوده بازی کردن رو کنار بذارم؛ "بازی کردن" ای که همیشه یک جزء جدا نشدنی از من بوده و هست...
و حالا که دقیق شده ام، بعد نه سال، فقدان اش را می بینم

- زیاد سخت نیست درک اینکه چرا آرام نیستم؛ لحظه لحظه غفلت هایم از حمایت کردن خودم دردی عمیق را در من بیدار می کند. تنها خودم را در آغوش می کشم......