نغمه های تروا

بسیار مهم است که چه می گوییم
بسیار مهم است که چه می شنویم
بسیار مهم است که چه زمزمه می کنیم
و چه بسیار مهم است که چه صداهایی پس ذهنمان در حال نواخته شدن اند

صداها گاه قضاوت گر ما می شوند، گاه تصمیم گیرنده برای ما و گاه احساس کننده برای ما. گاهی این صداهای پس ذهن به قدری خیانت کار می شوند که مدت ها، بودن های مان را بوظوح اسیر خود می کنند. باید بدقت هر صدایی را زیر زبان مزه مزه کنیم و اگر زهری در میان دارد، حداقل قورت اش ندهیم!

و شاید بهتر است هر زمان که فردی درخواست راهنمایی و صحبت می کند، مهم تر از همه، کاری در جهت افزایش "درک" او کنیم. و بگذاریم خود او به شکل دادن چگونه بودن هایش برسد؛ تا اینکه با جمله ای، بودن های هر چند نا مناسب اش، ولی اصیل تر، را مورد هدف قرار دهیم... اگر به این شناخت نرسیده ایم که چگونه درکی را ایجاد کنیم، بسیار دوستانه تر، سکوت کردن...


از این به بعد هر از چند "گاه" ای (ببینید اینجوری خوندن "گاه ای" چه قدر زیبایش می کنه) اگر از این نوع جمله ها ببینم، زیر عنوان «نغمه های تروا» قرار خواهم داد. اگرچه ذکر دوباره شان، دوباره بیدار کردن شان است؛ و این خوب نیست.