آیا این ما نیستیم که به هر چیزی روح می دیم؟ با تمرکز بر اون، با هویت
قائل شدن برای اون؟ این ربات چوبی ه به تنهایی فقط یه ربات ه ولی پرورش اون
توسط ما ه که برجسته و روح دارش می کنه.
یا اون تپه ه در کرمان
که نزدیک ترین نقطه کره زمین به خورشید ه. اون نقطه پدیده خاصی
نیست. برجسته کردن آدم ها ست که به اون مفهوم خاص می ده. کلی توریست رو
مشغول به خودش می کنه که بیایند و این رو ببیند.
تمرکز و روح بخشی مون رو صرف چه چیزهایی می کنیم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر